Ratowanie najcenniejszych nagrobków
Prace na dukielskiej nekropoli
W najstarszej części cmentarza komunalnego w Dukli położonego przy ul. Bernardyńskiej od kilku lat trwają prace konserwatorskie zmierzające do uratowania najcenniejszych nagrobków tej nekropoli.
Kilkanaście nagrobków kamiennych, opuszczonych i bez opieki pochodzących z XIX i przełomu XIX/XX w. takie jak: figury Matki Bożej, metalowe i kamienne krzyże oraz pomniki z uwagi na walory artystyczne i religijne zostało wpisanych do rejestru zabytków i objętych ochroną konserwatorską.
W roku 2013 gmina Dukla rozpoczęła ratowanie tych zabytkowych nagrobków przed dalszą degradacją i co roku prace te są kontynuowane. W pierwszej kolejności zostały wybrane do renowacji nagrobki w najgorszym stanie technicznym wzdłuż głównej alei prowadzącej do kaplicy cmentarnej oraz inne usytuowane w na „starej „ części cmentarza.
W poprzednich latach zostało wyremontowane 11 nagrobków, w tym najpiękniejsze nagrobki dukielskiej nekropolii: Karola Reissa, lekarza mieszkającego i pracującego w Dukli w XIX w., Ludwika Dłużniewskiego, powstańca styczniowego z charakterystyczną kolumną z motywem liści laurowych, Anny Horak, żony dukielskiego lekarza, Kazimiery z Paluchów Minkusiewiczowej żony rejenta i burmistrza Dukli Floriana Minkusiewicza. W roku bieżącym zostały ukończone prace remontowo- renowacyjne 4 kolejnych nagrobków:
1) Ks. Jana Zwolińskiego i Jego Rodziny
2) Nagrobek Nieznanego Zmarłego
3) Nagrobek dziecka Janusza Kopystyńskiego
4) Nagrobek Jana Seredy
Wykonane kompleksowe prace konserwatorsko-renowacyjne poprawiły stan techniczny nagrobków oraz przywróciły utracone walory estetyczne. Odwiedzający groby swoich bliskich na cmentarzu komunalnym w Dukli, mogą zobaczyć odnowione pomniki, krzyże i figury, które wyróżniają się na tle innych współczesnych nagrobków. Ogólny koszt renowacji i konserwacji w roku bieżącym to 51 000,00 zł brutto.
Pamięć o tych, którzy mieszkali i pracowali w Dukli jest naszym obowiązkiem, a same pomniki są naszym dziedzictwem kulturowym i są świadectwem naszej kultury.
Stanisława Fornal
Fot. Przemysław Michalski
